استونی : راه شرقی
اکوادور: خط استوا
الجزایر : جزیره ها
السالوادور : رهایی بخش مقدس
اندونزی : مجمع الجزایر هند
اوروگوئه : شرقی
اوکراین : منطقه ی مرزی
ایتالیا : شاید به معنی ایزد گوساله
پورتوریکو : بندر ثروتمند
جامائیکا : سرزمین بهاران
نقل شده است که پادشاهی در ایران باستان به نام ضمیر نام داشت
او انقدر به علم مشتاق بود که تمام عالمان را فراخواند و از انان خواس تا تمامی علوم را در کتاب هایی بنویسند
پس از بیست سال عالمان هر یک با 500 جلد کتاب حجیم بازگشتند ولی شاه چهل سالش شده بود و هیچ گاه زمان خواندن ان کتاب ها را پیدا نمیکرد!
پس از انا خواست که از ان کتاب ها یک جلد کتاب خلاصه شده بنویسند
دوباره پس از بیست سال عالمان بازگشتند اما پادشاه 60 سالش شده بود و نمیتوانست ان کتاب را به راحتی بخواند پس از انان کتابی خلاصه تر خواست
عالمان پس 10 سال بازگشتند ولی شاه نابینا شده بود و بیمار
شاه گفت : انچه برای من لازم است مرگ است بی انکه معنای سرنوشت ادمی را بفهمم
انگاه سالخورده ترین عالمیان جلو امد و گفت :
زاده میشود رنج میکشد و سرانجام میمیرد!
در همین لحظه پادشاه جان به جان افرین تسلیم گفت.
نپتون (پوزوئیدون ) : خدای دریاها
ولکان : خدای اتش
ومته : الهه خیر و نیکی
هرکول : الهه شجاعت
هرمس : خدای تجارت (به رومی=مرکور)
هستا : الهه اتش
هفائیس توس : خدای صتعت
یرس : الهه گناه
روسیه: کشور روشن ها
روسیه ی سفید (بلاروس): درخشنده
رومانی : سرزمین رومی ها
زلاند نو : زلاند نام یکی از روستا های هلند به نام دریاست
ژاپن: سرزمین خورشید تابان
سریلانکا : جزیره ی باشکوه (سنکستریت)
سوئد: سرزمین قوم سوی
اتیوپی : سرزمین چهره سوختگان
انگولا : از واژه ی نگولا که نام یکی از فرماندهان محلی بوده است
پاناما : جایی پر از ماهی
دوستان عزیز
میگم حیف نیست؟ شما این همه قدم رنجه میکنید میایید تو وبلاگ بعد نه نظر میدید نه رای؟؟؟؟؟
میگم یه نظر بدید هم من خوش حال میشم هم دوستان !
منتظر رای ها و نظراتتون هستما!
قزاقستان : سرزمین کوچگران ( قزاقی)
قرقیزستان : سرزمین چهل قبیله (قرقیزی)
فلسطین : یکی از اسامی قدیم رود اردن
فرانسه : سرزمین قوم فرانک
عراق : شاید از ایراک به معنای ایران کوچک گرفته شده است
شیلی : پایان خشکی- برف
سیر الئون : کوه شیر
سوریه : سرزمین اشور (سامی)
سودان : سیاهان ( عربی)
سوئیس : سرزمین مرداب
سیس : الهه دریا
دثا : الهه سیل
دمتر : الهه زراعت ( به رومی=سرس)
زئوس : خدای خدایان ( به رومی =ژوپیتر )
شاماش : خدای خورشید
ماکوس : الهه شراب
مریخ(مارس) : خدای جنگ
نانار : خدای ماه
روزی مرد ثروتمندی فرزند خود را به نوک تپه برد و گفت : نگاه کن ! همه این ها بزودی برای تو خواهد شد !
در همین حال مرد فقیری فرزندش را به سراشی بی برد و در حالی که خورشید در حال غروب کردن بود به سادگی گفت:
نگاه کن!
بیندیشید:
ایا ما برای لذت بردن واقعا باید مالک ان باشیم؟ یک تابلو نقاشی در موزه متعلق به همه ی ماست. ایا ما از ان لذت بیش تری نمیبریم تا کسی که ان را در گاوصندوق نگهداری میکند؟
انسان ها می گذشتند بدون انکه امانتی خدا را بدوش کشند و یا به یاد اورند 
خدا پیامبر را فرستاد تا اولین بیعت را یادشان بی اندازد
پیامبر رو به مردم کرد و گفت: ای ادمیان این امانتی از ان شماست . بر دوشش کشید . این همان است که زمین و اسمان توان بدوش کشیدنش را ندارند
اما کسی چیزی به یاد نیاورد !
پیامبر گفت : عشق است عشق ! که بر زمین مانده است و مجال اندک و فرصت کوتاه !
اما کسی به عاشقی الهی نیندیشید!
پیامبر گفت: انچه نامش زندگی است امتحان است و تنها پاسخ این امتحان زیستن است زیستن.
اما باز هم کسی چیزی نگفت!
و کودکی که تازه متولد شده بود پاسخ پیامبر را داد و خدا گفت : زندگی به پاس لبخند کودکی ادامه دارد ...
مجنونی در خانه ی لیلی را کوفت . معشوق پرسید : کیست؟
و پاسخ شنید: من
پس گفت: اما تو ومن در یک خانه نمیگنجیم
مرد به بیابان زد و سال ها به ریاضیات و تفکر سپری کرد و بازگشت و در معشوق را کوفت.
-کیستی؟
-خوده تو
پس معشوق در خانه را به روی او گشود.
کمی بیاندیشید:
این حکایت توس عارفی مسلمان نقل شده و در ان نماد عشق به خدا را میبینیم
بر اساس این داستان ما زمانی مومن میشویم که با خدا یکی شویم ایا این ممکن است؟
کمی بیش تر بیاندیشید:
مگر ما انسان ها روح نداریم؟ مگر روح ما جزئی از روح خدا نیست که در ما دمیده شده است؟
پس میتوان با انجام کار هاییی که صاحب روح میخواهد انجام دهیم به صاحب روح پیوست
ایا این درست است؟